Κάθε χρόνο, χιλιάδες οικογένειες έρχονται αντιμέτωπες με μια πραγματικότητα που κανείς δεν είναι ποτέ προετοιμασμένος να ζήσει: τον πρόωρο τοκετό. Μια στιγμή που αντί για χαρά φέρνει αγωνία, φόβο και μια μάχη που ξεκινά πριν ακόμη το μωρό προλάβει να γνωρίσει τον κόσμο.

Φέτος, ο Σύνδεσμος «Μωρά Θαύματα» τιμά τα πρόωρα μωρά με σιωπή και αποχή από εκδηλώσεις επιλέγοντας η φετινή σιωπή του να αποτελέσει ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στασιμότητα της ανέγερσης της νέας Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών.

Απλά σώσε τον γιό μου, ήταν το μόνο που είχα πει στη γυναικολόγο μου». Με αυτά τα συγκλονιστικά λόγια, η Ιωάννα Φιάκκου άρχισε να μου αφηγείται την πιο δύσκολη αλλά και την πιο δυνατή στιγμή της ζωής της.

Η παρούσα εκδίδεται από την ιδιότητα μου ως Νομικού Συμβούλου του Συνδέσμου «Μωρά Θαύματα» ο οποίος ως κύριο στόχο και σκοπό έχει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των μωρών που γεννιούνται στην Κύπρο πρόωρα και των οικογενειών τους.

Ο Σύνδεσμος Μωρά Θαύματα με έντονα τα συναισθήματα απογοήτευσης και δυσφορίας επανέρχεται για να στηλιτέψει το που έχει δυστυχώς φτάσει το θέμα του Έργου της επέκτασης και ανακαίνισης της Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών στο Μακάριο Νοσοκομείου λόγω της απαράδεχτης στάσης και ενεργειών του ΟΚΥπΥ.